Rozdział 54

Jednak nie udało nam się za zbytnio bo Bartek się przebudził .
- No ile czasu można wracać ? - zapytał na przywitanie .
- Dobry wieczór kochanie . - powiedziałam całując go w policzek i zabierając Zuzię z jego kolan . Zaniosłam ją do jej pokoju i najpierw przebrałam w piżamę , a potem położyłam do łóżka . Wróciłam do salonu , a tam był tylko Winiar , który układał Oliwiera na kanapie .
- Gdzie Bartek ? - zapytałam - I dlaczego nie idziecie do swojego mieszkania ?
- No widzisz bo ten tego bo my bo ja ..- zaczął się plątać - Bartek Ci to wytłumaczy .
- Bartek ? - zapytałam kiedy wyszedł z toalety .
- Nie pytaj tylko chodź . - wyciągnął do mnie dłoń .
- Dziwne . Bardzo dziwne .
- Zobaczysz , że warto było szaleć z Winiarem w wesołym miasteczku . - uśmiechnął się radośnie .
- A mogę chociaż się przebrać ? - zapytałam .
- No jak musisz . - westchnął , a ja szybko pobiegłam do garderoby i założyłam koszulę , którą miałam na sobie zanim Winiarski kazał mi się przebrać .
- A ty dokąd mnie porywasz ? - zapytałam stając gotowa obok Bartka przy drzwiach wyjściowych .
- Ja Cię nie porywam . Ja Cię tam po prostu zabieram . - uśmiechnął się tajemniczo i obydwoje wyszliśmy . Wsiedliśmy w samochód Bartka i odjechaliśmy . Nie mam pojęcia dokąd ale to trochę dziwne . Po chwili jednak zorientowałam się , że opuszczamy Bełchatów i jedziemy na południe . Jechaliśmy w ciszy nikt się nie odzywał tylko Bartek cały czas miałam na twarzy przyklejony uśmiech . Wjechaliśmy do jednej ze wsi , drogę przeciął mały strumyk . Dość duża ta wieś . Sporo nowych świeżo widać wybudowanych domów . Skręciliśmy w piaskową drogę , która prowadziła donikąd . Zatrzymaliśmy się po chwili na jakimś polu niedaleko strumienia . Nie było tam nic oprócz jednej olbrzymiej wierzby i paru trochę mniejszych drzew . Były to między innymi bzy . Była też stara jabłonka .
- No i ? - zapytałam zdziwiona tym co robimy .
- No to chodź może wyjdziemy . - zaproponował z tym swoim bananem na twarzy .
- Doobra . - wysiedliśmy i stanęliśmy ramię w ramię oparci o maskę samochodu .
- Kupiłem ją . - powiedział nagle .
- Jaką ją ? - zdziwiłam się .
- No tą działkę . - powiedział niezmiernie z siebie zadowolony .
- Chyba żartujesz . - powiedziałam zdziwiona .
- Nie no serio serio . - powiedział obejmując mnie w pasie - Nie cieszysz się ?
- Cieszę się i to bardzo . Tylko , że jestem w szoku . To po to był cały ten cyrk z wesołym miasteczkiem ? Żeby mnie teraz tutaj zaciągnąć ?
- Nie wesołe miasteczko było po to żebyś trochę wyluzowała . Plus dzisiaj jak byliście z Michałem , na którejś z karuzel to podpisywałem papiery .
- Bartek ale my nie rozmawialiśmy o żadnym domu jak na razie . - zaczęłam trochę poważniej bo jednak byłam trochę zła na niego , że nie uzgodnił tego ze mną .
- Wiktoria jesteś na mnie zła ? - zapytał .
- Skądże . Bardzo się cieszę . Jednak chyba wolałabym gdybyś takie niespodzianki uzgadniał ze mną bo kupno działki czy budowa domu to duże wyzwanie , a ciebie cały czas nie ma w domu ja z małym dzieckiem plus pracuję i studiuję . Nie wiem czy zauważyłeś . Jak również nie wiem jak zamierzasz to wszystko opłacić . Mieszkanie . Dom na Majorce . Działka i budowa domu . To kosztuje . Może to i ty tym wszystkim się zajmujesz no ale nie myśl , że ja nie zdaję sobie sprawy ile to wszystko nas wynosi i będzie wynosić . - powiedziałam spokojnie .
- Czyli jednak jesteś na mnie zła . - westchnął .
- Nie Bartek . Nie jestem . Wytłumaczyłam Ci to już raz . Wiem , że do Ciebie dotarło bo jesteś człowiekiem rozumnym i wiem , że dwa razy powtarzać nie muszę .
- No dobra to w takim razie pytam się Ciebie co zamierzamy z tym zrobić ? - zadał pytanie patrząc mi się w oczy .
- Nie wiem . Teraz się mnie pytasz ?
- Przepraszam . Więcej nie wpadnę na taki głupi pomysł . Myślałem , że się ucieszysz . Nie miałem w planach budowy domu od razu . Dom na Majorce sam się opłaca bo wynajmujemy go . Klub mi na tyle dużo płaci , że utrzymanie mieszkania to żaden wydatek . Działkę kupiłem z premii , którą dostaliśmy po Mistrzostwach Świata . Od początku miałem taki plan żeby ją na to przeznaczyć .Wiem , że studiujesz . Wiem , że pracujesz . Wiem też , że jesteś najwspanialszą żoną i matką na świecie i oddałbym za Ciebie i za nasze dziecko życie gdyby to mogło uratować Wasz gdybyście były w niebezpieczeństwie . Nie wiem co będzie za dziesięć lat . Czy będę nadal grał czy będziemy mieć dom czy tylko działkę . Wiem jedno na pewno . Nigdy ale to przenigdy nie przestanę Cię kochać . Choćby dzieliły nas dziesiątki tysiące kilometrów , choćby siłą nas rozdzielili . Wiedz , że ja nigdy nie przestanę Cię kochać . - powiedział , a w moich oczach stanęły łzy . Bez namysłu wpiłam się w jego usta kiedy tylko skończył mówić . Nasz pocałunek był długi i namiętny .
- Kocham Cię . - wyszeptałam mocno trzymając obiema rękoma jego twarz . Staliśmy tak w bezruchu przez parę minut .
- Chodź pokażę Ci coś . - chwycił moją dłoń i poprowadził w kierunku strumienia . Kiedy staliśmy nad brzegiem zobaczyłam pięknie zachodzące słońce , które wcześniej zasłaniała mi wierzba , której gałązki delikatnie opadały z strumień .
- Ślicznie tutaj . - wyszeptałam i przytuliłam się do Bartka . Usiedliśmy na dwóch wielkich kamieniach i tak siedzieliśmy sobie w ciszy . Nic więcej nie byłam nam potrzebne .
- Wracamy ? - zapytał Bartek .
- A która godzina ?
- O już po pierwszej . To może już wracajmy . - wstał i podał mi dłoń aby mi pomóc przy wstawaniu .
Wsiedliśmy do samochodu i ruszyliśmy w stronę Bełchatowa . Niecałe dziesięć minut od miasta znajduje się ta wioska z tego co sobie obliczyłam podczas drogi powrotnej . Weszliśmy po cichu do mieszkania i zastaliśmy Winiara śpiącego wraz z Olikiem na kanapie . Delikatnie go obudziłam , a on od razu wziął śpiącego Oliwiera na ręce i poszedł do swojego mieszkania . Zmęczona przeżyciami całego dnia poszłam pod prysznic , w trakcie , którego dołączył do mnie Bartek .
Rano obudziłam się zanim jeszcze Bartek zdążył pomyśleć , że musi wstać na trening , czyli dość wcześnie bo już o szóstej rano . Nie powiem , że byłam z tego powodu zadowolona jednak musiałam być dzielna i próbować dalej zasnąć co było jednakże awykonalne . Po godzinnym wierceniu się z prawego boku na lewy zrezygnowałam z tej walki . Spokojnie można by rzec , że z wiatrakami .  Po cichu udałam się do kuchni gdzie zaczęłam szykować śniadanie dla Zuzi i dla Bartka . Sama nie byłam głodna . Około ósmej miałam usmażoną górę naleśników i gotową do podania kaszkę dla Zuzi . Poszłam do jej pokoju i zobaczyłam jak moja córka chodzi sobie wzdłuż swojego łóżeczka trzymając się barjerki .
- Ohh szkrabie ty mój mały , a co ty robisz . - od razu do niej zagadałam i podeszłam , a ona automatycznie wyciągnęła ręce w moją stronę .
- Mama .
- Tak tak . Mamusia już Cię zabiera na śniadanko . - wzięłam ją na ręce ale uznałam , że jeżeli tak dobrze idzie jej chodzenie to może sama dojść do kuchni . Postawiłam ją na ziemi i trzymając za obie rączki ruszyłyśmy w stronę kuchni . W tym samym czasie z sypialni wyszedł mega zaspany Bartek .
Jednak na widok Zuzi od razu mu się oczy zaświeciły i się obudził . Wziął ją na ręce i parę razy okręcił się dookoła .
- Tata . - powiedziała uradowana .
- Tak słoneczko . - zaśmiał się . Zjedliśmy wspólnie śniadanie , a raczej Bartek pochłaniał naleśniki , a ja karmiłam Zuzię , która dzielnie naśladowała swojego tatusia i w ekspresowym tempie zjadała każdą kolejna porcję kaszki .  Po śniadaniu Bartek szybko pobiegł na trening , a ja umyłam i ubrałam Zuzię i zaczęłyśmy sprzątać . Znaczy to ja sprzątałam po śniadaniu , a ona przyglądała się temu co robię niezmiernie się z tego ciesząc . Mała ma to do siebie , że ciężko ją czymś nie ucieszyć no ale chyba każde małe dziecko tak ma . Kiedy już było posprzątane sama postanowiłam się trochę ubrać i przyszykować na lekcję , którą mam przeprowadzić za jakieś pół godziny . Szybko się wykąpałam i ubrałam w zwykłe krótkie , dżinsowe spodenki i do tego pierwszą z brzegu koszulkę . Posprzątałam na stole przy , którym przeprowadzam zazwyczaj lekcje i naszykowałam potrzebne materiały . Dziewczyna , która miała do mnie przyjść będzie pierwszy raz więc trzeba zrobić dobre wrażenie . Punktualnie o umówionej godzinie zadzwonił domofon . Od razu otworzyłam . Po chwili w moich drzwiach stanęła dziewczyna na oko osiemnastoletnia . Pewnie szykuje się do matury .
- Dzień dobry . Blanka Kochanowska . - przedstawiła się podając mi dłoń .
- Dzień dobry . Wiktoria Kurek . - uścisnęłam jej dłoń i zaprosiłam do środka . Moje przypuszczenia się spełniły . Dziewczyna przygotowuje się do matury z włoskiego i musi podciągnąć braki , które ma dość spore . Trochę mnie dziwi to , że obudziła się nagle w trzeciej klasie liceum , że chce zdawać maturę z języka włoskiego . Jednak podjęłam to wyzwanie przygotowania jej , a przynajmniej pomocy . Szybko nam zleciała lekcja w trakcie , której do mieszkania wrócił Bartek , który zabrał Zuzię tak żeby nam nie przeszkadzała . Umówiłam się z nią na kolejne lekcje po czym zabrałam Zuzię na spacer do spożywczego po produkty potrzebne do zrobienia obiadu .



Tak jak obiecałam tym razem szybciej dodaję :)

Jak to się mówi święta święta i po świętach :) Jak Wam minęły ? Na obżarstwie ? Jak tam prezenty ? Udane ?

Następny jeszcze przed Sylwestrem :) Będzie to już przedostatni rozdział przygód Wiktorii i Bartka , a 2.01.2013 zapraszam na epilog :) Być może uda mi się napisać dwa epilogi :) Każdy o innym zakończeniu :)

Jeżeli chcesz być informowany o nowych rozdziałach pisz na : 7589078 ( to moje GG ;d ) lub zostaw swój numer GG w komentarzu .
Nie informuję w żaden inny sposób tylko przez GG !

POZDRAWIAM  I  PROSZĘ  O  KOMENTARZE !!!